Alparslan Abi

Alparslan Demir, tanımayan yoktur Alparslan Abi’yi. Yıllardır komşuluk yaparız, hiç ağrımadık, incinmedik. Yozgat Bakkallar Esnaf Odası Başkanlığına adaylığını açıkladı. Hayırlı uğurlu olsun. Alparslan Abi genç, dinamik, kibar, saygılı bir insan. İyi bir abi, muhteşem baba, şahane eş, başımız sıkıştığında kapısını çalabileceğimiz bir komşudur. Güvenilir, sözünün eridir. Güler yüzlüdür, hal hatır sormadan geçmez. Güzel bir ailesi ve çok asil, çok tatlı bir anneye sahip. Başınız sıkışsa ilk o koşar. Kimseyi kırmaz, kıran taraf değil kırılan taraf olmayı tercih eder çünkü asildir, nezaket sahibidir. Bizim de böyle insanlara ihtiyacımız yok mu? Böyle insanları özlemedik mi? Doğal, nabza göre şerbet vermeyen, dönem adamı olmayan, kendini bozmayan insanlara... Ben onun komşuluğundan, abiliğinden çok memnunum. Her insan bütün sıfatları bir arada taşıyamaz; iyi bir babadır ama iyi bir dost değildir. Alparslan Abi saydığım bütün sıfatları taşır ve hakkını verir. Ayrıca çok çalışkandır, emeğini esirgemez, elinden gelenin fazlasını yapar. Apartmanda karar alınacağı zaman ya da para toplanacağı zaman ilk parayı o verir, kararlara uyar, tartışmaz ama kendi hakkını da başkasının hakkını da savunur. Hiç yormaz, üzmez. Yolu açık olsun. Daima yanındayım, uzayan kol bizden olsun. Yozgat’a emek vermiş Yozgat çocuğu, hep kendiyle mücadelesi yarışı. Kimsenin ekmeğinde değil, kötülük bilmez. Birleştiricidir, sohbeti güzeldir. Ben Alparslan Abi’nin olmasını canı yürekten istiyorum. Bize, memlekete onun gibi insanlar lazım, iyiler lazım, yapmacık değil kendi gibi olanlar lazım. Onu makam mevki değiştirmez çünkü olduğu gibidir, çünkü temeli sağlamdır. Başarılar Alparslan Abicim.

Ahmet Amca


Ahmet Tugaç, aile dostu, aynı mahallede yaşadık yıllarca. Ahmet Dayımın en yakın arkadaşı, gece gündüz arardı dayımı, beraber gezerlerdi. Evimin aşağısındaki fırında rastlardım, konuşurduk, “Dayını bekliyorum” derdi. İhtiyaç sahibi ailelerin çocuklarını sevindirdiğimizde onun da ihtiyaç sahibi aileleri vardı. “Bizim çocuklara da yap” derdi, onlara da yapardık. Daha sonra hiç altta kalmaz, dayımla çikolata şeker gönderirdi. Yengem pasta börek yaptığında boğazımızdan geçmezdi, dayım evlerine kadar götürürdü. O da ertesi gün bize tatlı alır, tabağı boş göndermezdi. 90 yaşındaki babası Sadık Amca’ya bakardı, bir de evde kedisi vardı, onu çok severdi. Şakacıydı. Geçen gün kaybettik Ahmet Amca’yı. Hepimiz şok olduk, çok üzüldük. Hayat dolu, enerjikti, emeğini esirgemezdi. Taşköprü Mahallesinde büyüyenler günü yapmışlardı, arada ben de katılırdım. Bana “Has yeğenim Arzu” derdi. Çok iyi insandı. Çoluk çocuk herkesle konuşur, çocukları sevindirirdi. İyi bir dost, iyi bir komşu, iyi bir abi oldu bize. Ahmet Amca’ya rahmet, ailesine sabır diliyorum. Mekânın cennet olsun Ahmet Amcacım.