Anılarla Mazideki Yozgat 116 Hz. Bilal-i Habeşi Radıyallahü Anhü Hazretlerinin Öyküsü 3

Geçen haftaki kaldığımız yerden makaleme devam ediyorum.

Kölesi HZ BİLAL İ HABEŞİ’YE her türlü işkenceyi eziyeti yapan ÜMEYYE ne kadar eziyet ettiyse de yeni dine girmesini hiçbir şekilde engelleyemedi. Buradan kaldığımız yerden makaleme devam ediyorum.

Ne iman ! ne kuvvet ! ne cesaret ! ne sebat ! ne kahramanlık bu !

HZ BİLAL’e yapılan işkencelere iki cihan güneşi EFENDİMİZ pek üzülüyordu. Birgün HZ EBUBEKİR (R.A) derhal FAHRİ KAİNAT ( A.S ) EFENDİMİZİN yanından kalktı. HZ BİLAL a işkence yapılan yere gitti. Ona yapılan zulmü görünce dayanamadı. Çok ağladı baygınlık geçirdi. Bütün servetini neyi var neyi yok hepsini ÜMEYYE ye verip HZ BİLAL I kurtarmak istedi.

ÜMEYYE ye “ değerinden fazlasını al onu serbest bırak .” Dedi.

ÜMEYYE parayı duyunca rahatladı. Çok sevindi. Teklifini hemen kabul etti. Al götür dedi. HZ EBUBEKİR HZ BİLAL in koltuğuna girerek kaldırdı. Her tarafı yaralı ezik halde olan BİLAL oldukça zor bir şekilde yürüyebiliyordu. Bunlar bu şekilde bin bir zorlukla giderken efendisi ÜMEYYE arkalarından seslendi. “ eğer onu sadece bir tek akiyye ye ( 12 ) dirheme satın almaya razı olsaydın yine de sana satardım diye laf attı. HZ EBUBEKİR de “ vallahi sen onu yüz akiyye karşılığında satmaya razı olsaydın o parayı yine de öderdim dedi. ÜMEYYE verilen bu cevap karşısında dona kaldı. Ne diyeceğini bilemedi. Ne sevgi dolu bir kardeşlik !... ne cömertlik !.... ne insan kadri bilirlik !... ne büyüklük !... ÜMEYYE bu cevap karşısında sanki dilsiz kaldı. Kininden kibirinden çatladı. Gururuna yediremedi. Bir köleye bu kadar hürmet etmek, ne demekti. Anlayamadı. İslam kardeşliği hep böyle miydi. ?.... ne güzeldi bu kardeşlik . ALLAH ım bizim insanımızı da böylesi bir kardeşlik nasip et.

HZ EBUBEKİR ( R.A ) HZ BİLAL I HABEŞİ yi PEYGAMBERİMİZ in huzuruna götürdü. Orada da büyüklüğünü gösterdi. “ YA RESULALLAH ! BİLAL I bugün ALLAH rızası için azat ettim “ dedi. RESULU EKREM EFENDİMİZ ( A.S ) bu hareketinden pek memnun oldu. HZ EBUBEKİR e dua buyurdu.

Bu kardeşlik, bu hizmet, bu cömertlik karşılıksız kalır mıydı. O sırada HZ CEBRAİL ( A.S ) geldi. VELLEYLİ SURESİNİN 17-18. ayetlerini getirdi. ALLAHÜ TEALA temizlenmek üzere malını hayra veren iyiler ondan ( ateşten ) uzak tutulur “ mealindeki ayetleriyle müjdeledi.

HZ BİLAL I HABEŞİ artık hürdü. İstediği gibi hareket edebilirdi. O hayatı boyunca PEYGAMBER EFENDİMİZ den ayrılmadı. Abdest suyunu taşıdı. Sevgili PEYGAMBERİMİZ in şahsi ihtiyaçlarını karşıladı. Evine lazım olan şeyleri dışarıdan alıp getirdi. Savaşlara geceleri koruma görevlisi oldu. Gündüzleri de gölgelenmesini sağladı. Hazarda seferde müezzinliğini yaptı.

Bugünkü anlatacaklarım bundan ibaret olup haftaya kaldığımız yerden devam etmek üzere yazımı YUNUS EMRE nin şiiriyle bitiriyorum. Hepinize selamlar sevgiler, saygılar

Hak tan ayrı kimse bilmez

Kafir müselman kimdürür

Ben kılarım namazımı

Hak geçirdiyse nazımı

Ben yürürüm yana yana

Aşk boyadı beni kana

Ne akılem ne divane

Gel gör beni aşk neyledi

Gah eserim yeller gibi

Gah tozarım yollar gibi

Gah akarım seller gibi

Gel gör beni aşk neyledi.

Geldi geçti ömrüm benim

Şol yel esip geçmiş gibi

Hele bana şöyle gelir

Şol göz yumup açmış gibi

YUNUS EMRE