Arif Olan Anlar

Ormanların kralı aslan bir gün elleri kuyruğunun üzerinde ormanı teftişe çıkar ve bir tilki görür çağırır yanına.
Tilki korka korka gelir, “Buyur kralım” der.
Aslan söyle bakıyım tilki, “Benden daha büyüğü güçlüsü var mı?” diye sorar.
Tilki de, “O da ne demek kralım, siz ormanın kralısınız” der.
Aslan koltukları kabararak teftişe devam ederken bu kez tavşanı çağırır. Tavşan titreye titreye koşarak gelir.
“Buyur ormanların kralı emret!” der.
Aslan; tilkiye sorduğunu ona da sorar. Tavşan, “Kralım! Siz değil bu ormanın tüm ormanların kralısınız” der.
Aslan büyük bir sevinçle koltukları daha da kabararak teftişe devam eder. Kurdun yanına gelmesini ister. Tez elden kurda haber ulaştırır. Kurt korku içinde koşarak gelir. “Kralım beni emretmişsiniz” der.
Aslan, tilki ve tavşana sorduğunu ona da sorar. Kurt da “Siz aslansınız, kralsınız, tüm ormandakilerin hamisisiniz, sizin bir sözünüz ikiletilmez. İkiletenler de zaten beni karşılarında bulur” der…
Aslan büyük bir kral edasıyla koltukları iyice şişmiş vaziyette dolaşırken file rastlar ve “Bana bak fil efendi!”der.
Der ama işi bilen fil hiç oralı bile olmaz.
Aslan biraz kızgın birazda hırçın tekrar bağırarak, “Ey fil! Bana bak dedim ya sana” der.
Fakat fil yine oralı olmaz.
Aslan bu sefer büyük bir hiddetle file yaklaşır, “Kendisinin emrini niçin dinlemediğini ve yanına gelmediğini” sorar.
Fil hiç konuşmadan aslanı hortumuna dolar sallar, sallar ve kaldırıp yere çarpar.
Aslan bir şey diyecek olur fil aslanı yine hortumuna sarar, sallar, sallar tekrar yere kafası üzerine çakar.
Aslan yerde fil de başında bekler.
Aslan saatler sonra ayılır.
“Sayın fil abi, beyim, ben sizi bu kadar kızdıracak ne yaptım ve ne dedim ki” sorusunu saygıyla sorar.
Olayı diğer orman sakinleri de takip ederler.
Olayı duyan, gören diğer tüm hayvanlar olay yerinde toplanırlar ve kora halinde haykırırlar:
“Gururlanma aslanım, senden büyük ve daha güçlü fil var” diyerek tempo tutarlar.
Kibir; kendini başkalarından üstün görme, benlik ortaya koyma, başkalarını beğenmeme davranışıdır.
Kibrin sebepleri vardır, bunlar: güç-zenginlik, güzellik-gençlik, makam-mevki-itibar, zekâ-kültür-tahsil durumu gibi hallerdir.
Hâlbuki büyüklenen insanların gücü, serveti, elde ettiği sahte itibar onun şahsiyetli ve güven verici olduğu anlamına gelmez.
Tevazu numaraları ise sadece kibrin maskeleridir.
Diğer hastalık ise gururdur.
Gurur; kendini beğenme, büyüklenme, çalımlı olma, kendisiyle övünme halleridir.
Kibir ve gururu, onur ve şerefle karıştırmamak gerekir. Onur: “İnsanın kendine duyduğu saygı, haysiyet, izzetinefis” ve “başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, şeref, itibar”dır. Gurur kendimizi başkalarından üstün görme hatasına düşüren duygudur. Gururun diğer adı egodur. Tevazudan habersizliktir ve gösterişi sadeliğe tercihtir.