Çapanoğlu nam salmıştır cihana,
Zulme eman vermez yıkar giderdi.
Değer verir yiğit olan insana,
Korkakları kökten söker giderdi.
Şanları duyulurdu her bir yerde,
Kökten Osmanlı torunları serde,
Aslını padişahtan sorun birde,
Her taşın altından çıkar giderdi.
Bozok yaylasında hazır her zaman,
Fakire yoksula olurdu derman,
Hep kendi kendine verirdi ferman,
Mavzeri hançeri çeker giderdi.
Ona eşkiya diyene gülerim,
Çapanoğllarını tâbi severim,
Hatta bilmeden yazana söverim,
Asalet kılıçı çeker giderdi.
Çok faydalı aşirettir elbette,
Verilen emirden geçmezdi öte,
Malını mülkünü verdi millete,
Bozok sancağını diker giderdi.
Yusuf 'derki ayrı gayrı etmezdi,
Çapanoğlu Yozgat 'tan hiç gitmezdi,
Haktan gayrısına boyun eğmezdi,
Besmele şerifi çeker giderdi.
