Gara Gözlüm

Beni böyle nara yakıp da gitme,
Mevla’yı seversen dur gara gözlüm,
Gönül sarayımı yıkıp da gitme,
N’olur hatırımı sor gara gözlüm.

Sevdanı çekerim, haberin var mı?
Anca ben bilirim golay mı, zor mu,
Ettiğin cefalar yanına kâr mı,
Sensiz dünya bana dar gara gözlüm.

Destur ver de ben yanına varayım,
Beri dön de gül yüzünü göreyim,
Bir canım var istiyorsan vereyim,
Hançeri bağrıma vur gara gözlüm.

Gurban olam gücendin mi sözüme?
Başını galdır da bak şu yüzüme,
Senden ayrı uyku girmez gözüne,
Çektiğim ah ile zar gara gözlüm.

Nere gitsen arkan sıra gelirim,
Senden ayrı yaşayamam, ölürüm,
Datlı dillerine gurban olurum,
Arada bir selam ver gara gözlüm.

Ben de şu dünyada sürmedim sefa,
Aşkına düşeli çekerim cefa,
Doğrulup yüzüme baksan bir defa,
Başka sevdiğin mi var gara gözlüm.

Aklımı başımdam aldın, şaşırdın,
Mecnun ettin yüce dağlar aşırdın,
Hasretinden yataklara düşürdün,
Perişan halimi gör gara gözlüm.

ZAMANÎ’yim dertli bağrım yanıyor,
Beni gören bir divane sanıyor,
Yaralarım göz göz oldu ganıyor,
Merhamet eyle de sar gara gözlüm.

ŞAİR ZAMANÎ