Yazımı hazırlarken kadının gücünden faziletinden umutlarımdan bahsedecektim taa ki sosyal medyada o görüntüleri görene kadar. Samsun’da 5 yaşında ki kızının gözleri önünde sokak ortasında eşin tekme tokat döven bir cani baba anne diye feryat eden bir çocuk. Aman Allah’ım. Böyle bir günde. Bunlar gördüklerimiz ya görmediklerimiz. Ne zaman çıkacak bu kanunlar sayın yetkililer ne zaman pişmanlık yasası iyi hal indirimi sona erecek. Ne zaman kadın değer görecek sokak ortasında iş yerinde evinde bir zamanlar sevdiği saydığı cani tarafından katledilmeyecek. Bunlar ilk değildi sonda olmayacak, bitmeyecek. Bu mahlukatlar tecavüzcüsü katili sonu gelmeyecek. Çünkü kanun yok yaptırım yok ölmek istemiyorum diyen kadınlarla dolu bu ülke. Şikayet etmesine rağmen koruma istemesine rağmen öldürülüyor önemsenmiyor korunmuyor kollanmıyor. Elinin hamuruyla diye başlayan cümleler. Kadını annesi gibi gören, annesiyle yarıştıran, aşağılayan, döven, söven, kadının öz güvenini alıp giden, sen yapamazsın beceremezsin diyen erkeklerle dolu ülke ötekileştirdiğiniz psikolojik ve fiziksel şiddet gösterdiğiniz kadınlar var olmaya çalışıyor. Şimdi 5 yaşında ki kız çocuğunun o yarasını nasıl kapatacağız. Nasıl sileceğiz o görüntüleri gözlerinden. Senin annen ilk değildi her kadın sokak ortasında şiddet görüyor mu diyeceğiz. Böyle mi teselli edeceğiz. İstanbul Kanalı yerine İstanbul sözleşmesini hayata geçirirseniz daha yaşanılabilir olur bu ülke çabalayan uğraşan haksızlığa ses çıkaran güçlü kendi ayakları üzerinde duran bütün kadınların günü kutlu olsun kadına şiddet vahşet bitmiyor.
Bitlis Tatvan’da düşen helikopterde şehit olan askerlerimize rahmet kederli ailelerine baş sağlığı diliyorum.