Çok üzgünüm ama maalesef şehrimizin üzerine ölü toprağı serpilmiş.
Cuma sabahı saat 08.00 da Şehir Hastanesinde olmam gerekiyordu, arabamı kapı önündeki otoparka akşamdan bıraktım.
Sabah erken alacağım için otopark parası vermemeyi de hesapladım tabiki deJ
Hastaneye gittim üst tarafta bir park yeri buldum fakat engelli parkı idi, aracımı biraz daha uzağa park yaptım.
Gelirken gördüm ki benim engelli parkı diye park yapmadığım yere çok güzel arabası olan güzel giyimli bir beyefendi arabasını park etti ve araçtan engelsiz bir şekilde indi.
Kendisine baktım ve
Günaydın dedim. Umarım anlamıştır.
Genelde bunu yapıyoruz ama mutlaka “Engelliler Haftasını”da sosyal medyadan kutlamayı ihmal etmiyoruz.
Hastaneden giriş yaptığımda karşıma çıkan görevliye;
Günaydın hayırlı işler dedikten sonra içeriye girdim.
Polikliniğe gidene kadar gördüğüm kişilerle selamlaştım hasta olanlara geçmiş olsun, görevlilere de günaydın dedim.
Poliklinikte işim uzun sürmedi kan vermek için sıra aldım ve kısa sürede orada da işim bitti. İşlemimi yapan bütün herkese günaydın ve hayırlı işler mutlaka diledim.
Şehir Hastanesinden mutlu bir şekilde ayrıldıktan sonra, bir resmi kurumda daha işimi halletmek üzere kuruma girdim.
Kurumda çok sıcak bir karşılama vardı çünkü kapı üzerindeki klimalar son surat çalışıyordu ortam çok sıcaktı.J
O kurumda da günaydın ve hayırlı işler diledim. Oradaki işimde çok kısa sürdü ve oradan ayrıldım.
Yürüyerek iş yerime doğru gelirken açık olan esnafa da hayırlı işler demeyi ihmal etmedim. Hatta bazılarına siftah bile verdim.
Fakat DoKuNuŞ yaptığım bütün insanlar sessiz, mutsuz ve umutsuzdu…
Neden?