Polemiğe girmek istemiyorum, yazmayım diyorum yine duramıyorum.
Bir zamanlar bizimde gurur duyarak ait olduğumuzu dile getirdiğimiz futbol camiası ne hale geldi böyle ???
Koskoca camianın hocası Avrupa kupası maçında hakeme ana avrat söver, şampiyonluk kutlamasında rakip takım taraftarına hitaben iğrenç içerikli şarkıya eşlik eder sonra pişmanım özür dilerim diyerek vicdanını rahatlatacağını zanneder.
Üstelik bu adam hepimizin muhafazakar kimliği ile yıllarca rol model olarak çocuklarımıza örnek gösterdiğimiz bir kişi.
Olmaz olsun şöhretiniz,
Olmaz olsun egonuz,
Olmaz olsun fanatizminiz.
Bu ne seviyesizlik?
Bu ne ukalalık?
Bu ne kibir?
Madem samimisin, madem özür dileyeceksin bari adam gibi dile de bir işe yarasın.
Gelelim şimdi bu konuyu neden bu kadar sert eleştirdiğime;
Bir toplum bir konuda başarılı olmuş bir insanı el üstüne çıkarır,
O’nun değerini artırır ve rol model haline getirir.
O kişi de bu durumdan maddi manevi bir çok kazanımlar elde eder normal şartlarda ulaşamayacağı bir çok şeye ulaşma imkanı bulur vs…
Ancak bu durum aynı zamanda o kişiye birçok ta sorumluluklar yükler, hep göz önünde olur, hareket alanı kısıtlanır, her yaptığı gündem olur hatta çoğu zaman benlik duyguları tavan yapar dolayısı ile hata yapma olasılığı neredeyse elinden alınır vs…
Özetleyecek olursak;
Şöhret insanların topluma karşı sorumluluklarını artırır bu yüzden ağır bir yüktür ve herkes tarafından kaldırılamaz…
Fenerbahçe’si, Galatasaray’ı Beşiktaş’ı Trabzonspor’u Yozgatspor’u farketmez bu güzide klüplerin binlerce hatta milyonlarca taraftarının onların çocukların teşbihte hata olmasın (!)dedelerinin amcalarının isimlerini bilmezken bir kahve bile içmedikleri, tribünden hatta televizyondan gördükleri Okan hoca gibi insanların parfümünün markasınına kadar biliyor olmalarının manen bir sorumluluğu olduğunu tekrar hatırlatıp Okan hoca ve onun gibilere en azından bundan sonra bu bilinçte davranmaya davet ediyorum.
Kalın sağlıcakla…
