Eskiler 40 yaşından sonra azanı teneşir paklar derlerdi.
Teneşir paklar sözünün tanımı;
     "Yaşlılıklarında ahlâkları bozulanlar, doğru yola getirilemezler; ölene kadar o yolda
giderler"...
     Bu ahir zamanda genç yaşlı demeden bozulmaya devam ediyoruz. 40 yaşında ki 50
yaşında ki insanların ömrünün çoğunu geride bırakmış insanların utanmadan yaptıklarına
bakınca insan insanlığından utanıyor.
Kimisi yaşına bakmadan her türlü zillete düşerken kimisi açılıp saçılıyor hiç ölmeyecek
gibi.
Oysaki insanlar yaş aldıkça ölümü daha çok hatırlar ve Allah'a daha çok yakın olmak ister
kendine çeki düzen vermek ister.
Yıllarca hep şuna şahit oldum. Sonradan görme insanlar büyük bir hızla bozuldular.
Ailesinden aldıkları iyi veya kötü bir asaletleri varsa da onu da koruyamadılar maalesef.
Bal kokmaz asil insan bozulmaz sözü ne kadarda günümüze uygun değil mi?
Yaşa hürmet diye bir kavram vardı.
Azan takım buna da çok büyük zararlar verdi.
Önceden biri bir yanlış yaptı mı toplum kınardı dışlardı. İnsanlar yanlış bir şey yapmaktan
millet ne der diye imtina ederdi.
     Yaptığı yanlışın bedelini öderdi.
Ahlâk kavramı her şeydi.
Şimdi teneşirin paklayacağı insanları millet görmezden geliyor. Bu sana bize yakışmaz
kendini düzelt demiyorlar.
Helak olan kavimlerin birçoğu azgınlıkları yüzünden helak olmadı mı? Onlara sessiz
kalanlar daha çok helak olmadılar mı?
     Karınca misali safımızı dahi gösteremiyoruz.
Teneşirin paklayacağı insan sayısı artıyor maalesef.
Utanma duygusunu yok saymaya devam ediyorlar.
Benim hayatım istediğim gibi yaşarım ahlaksızlığına sığınarak.
Vesselam teneşirin paklayacağı insanları sen bizlerden uzak
eyle Allah'ım.