Aslında boşunadır
Kürek çekişlerin
Zaten bitmişti
Başladığı yerde deniz
Aşk dersin sevda dersin
Israrla asılırsın kürelere
Ama saklanarak arkasına
İmkansızlıkların

Kaçarsın bazen
Kendinin bile sahiplenmediği
Çekip bağrına basamadığın
Masum olanı yerlere saçıp
Rafa kaldırdığın kirli duygularından
Hep doludur bardak
Beklersin taşmasını
Hiç taşmaz nedense
Hayatın kıyısından tutunup
Birkez gülebilmenin umuduyla
Israrla devam edersin yaşamaya

Kolaymı sanırsın dik durmayı
Mutluluğun peşinde koşmayı
Kimi zaman yağmuruna tutulup
Kimi zaman mumla aramayı
Açarsın şemsiyeni
Sırılsıklam olmak icin
Bir damla düşmez
Beklersin
Umut dünyası işte

Örtünmelisin kalbur üstü mekânları
Farklı nakışlar işlemeli
Ezgilerle neşelenmeli
Maviye açılan sürgün kuşlar
Uçuşmalı eteklerinde
Huzurun kucağında
Kim mutlu olmazki sevilmekten