Eşini dostunu sevip saysanda
Genede yaramı sar diyemezsin
Birisini seçip kalbe koysanda
Allah'tan gayriye yar diyemezsin
Daralınca başın duymaz gelmezler
Ahir zamandır bu kusur silmezler
Diller çok sabırsız sükut bilmezler
Dostun bildiğine " sır" diyemezsin
Kalınca kendinle bir tek başına
Sarılıp ağlama kara taşına
Kur'an-ı Kerim'i bas o döşüne
Çünkü Azraile dur diyemezsin
Ölüm belki vuslat belki de çile
Fayda yok gözyaşın dönsede göle
Evladın olsa hem kurban hem köle
Azcık sevabından ver diyemezsin
Aras el konuşur lal olur dilin
Anlatır herşeyi atlamaz milin
Günahın sevabın ayandır halin
Kirâmen Kâtibîn,kör diyemezsin
