Yaz kış dört mevsimde açan al güldüm
Binbir surat gördüm soldum efendim
Yaradan aşkına öten bülbüldüm
Dut yemiş gibi lal oldum efendim
Allah'ın dünya da naçar kuluyum
Yoktan Yaradan'a kurban oluyum
Resul Muhamede aşkla doluyum
Muradımı ondan aldım efendim
Yalan dünya kaç kez doldu boş oldu
Hizmet edenleri sevdi hoş oldu
Şeytana uyan şirk koşan taş oldu
Af dedim zikire daldım efendim
Gönül baykuş yurdu virane gibi
Aşk ile dönerim pervane gibi
Yanarım içerden divane gibi
Yandıkça kendimi buldum efendim
Çok yazdım sözlerim çağa uymadı
Kulakları duysada kalbler duymadı
Ölümlü ; güvenli dünya koymadı
Nacar boynu bükük kaldım efendim
Mevsimini insan yürekte yaşar
Kimi donar kimi sıcakta pişer
Aras sızar dolar, bentleri aşar
Menzile ulaşıp geldim efendim
