Ahh anne içim yanınca
Tek nefeste içtiğim köpüklü ayranını
Sobanın uğultusunda çaydanlığın ıslığını
Hele tava pişini
Çökeleğe batırıp yemeyi
Özledim anne hemde çok özledim
Çeşmenin gözünden kana kana su içmeyi
Dudağımın çatlağından yol bulup
Gerdanıma akan suların
Terli , tuzlu tenimi yakmasını bile
Çok özledim anne
Ağzımın tadı kalmadı şimdi
Yorgunum, çok yorgunum
Toz duman demeden orak biçer
Saman çeker atsız, arabasız,
Dağ, taş ,yokuş demez gezerdim
Yorgunluk nedir bilmeden
Şimdi onların hiç biri yok
Ama ben çok yorgunum annem
Eni boyuna denk yayla gibi döşek
Öyle ottan saptan değil yumuşacık pamuk gibi
Ama sığamıyorum
Üç.kardeşle paylaştığım küçücük yatak
İtiş kakışla uyunan tatlı uykular
Ne uykum var ne pembe düşlerim
Seni özlüyorum anne çok özlüyorum
Insanlar kötü niyetler kötü
Yollar karmakarışık ve hepsinde bir tuzak
Aslında ben aynıyım hep çocuk hallerim
Tez kanıyor tez inanıyorum
Çocuklarım, onlar bile büyüdü
Ben hala büyüyemedim anne
Korkuyorum
Saran güvenli kolların yok
Şevkatle bakan gözlerin yok
Üzerimde duaların yok
Korkuyorum annem korkuyorum
