Yalan mı?
Biz “Bitti!” demeden bitmez...
Tüp biter sallarız, pil bitince ısırırız, şampuan biter sulandırır bir yıkamalık daha çıkartırız.
Keçeli kalem biter kolonya damlatırız, tükenmez kalem biter yazana kadar hohlarız, kurşun kalem biter, arkasına tükenmez kalem kapağı takar boyunu uzatır yine yazarız...
Tüp çikolata biter; makasla kesip dip köşeyi sıyırırız.
Bitmiş zeytinyağı şişesini ters çevirir, kapağa birikeni kullanırız, pili biter, kumandayı avuç içine şak şak bir iki vurup kendine getirir kullanırız, çay biter, demliğe sıcak su ekler haşlama çaydan nemalanırız.
Diş macunu biter, katlar sıkar kafa kısmını da dişler; fırçaya aktarırız.
Çakmak biter, gazı biten bir diğer çakmakla kafa kafaya tokuşturur yine yakarız.
Mayonez, ketçap biter şişenin kafasını keser içine patates bandırırız.
Sabun küçülür bitmeye yüz tutar, diğer sabuna kaynak yapar kullanırız.
Kıyafetin ömrü biter, keser yer bezi yaparız.
Arabanın motor kayışı kopar, kadın çorabı takar tekrar yola çıkarız..
Akü biter, arabayı vurdurur yine çalıştırırız.
Asfalt delinir yama yaparız.
Kırılınca, bozulunca, üşenince; kolu camdan çıkarır sinyal lambası yerine kullanırız. Top patlar, kutu koladan top yaparız.
Kontör biter, ödemeli çaldırırız.
Gün biter, sabahlarız.
Çatal yoksa yerine ekmek, yıldız tornavida yerine meyve bıçağı, şemsiye niyetine market poşeti kullanırız.
Reçel biter, sulandırır meyve suyu yaparız.
Söyleyecek söz bitince “küfür” sallarız!
Kafada saç biter, yanları uzatıp alır ortadaki kel kısma kapak yaparız.
Para biter, ölümüne pazarlık yaparız.
Dolmuşta yer biter kapıya asılı olarak yolculuk yaparız...
Satıcı “kalmadı-bitti-yok” vb. dediğinde refleks olarak “hiç mi yok” “hiç mi kalmadı” diye ısrarla sorarız.
Silahta kurşun biter, dipçikle saldırırız.
“Ben bitti demeden bitmez!” ise klasik aşk sonu isyanımız.
Dost diye geçinenlerin, düşmanların, hainlerin, güçlü olduğunu zannedenlerin anlamadıkları nokta şu ki; bizde hiçbir şey öyle kolay kolay bitmez, bitemez; en basitinden en önemlisine kadar.
Vazgeçmemek bizim genlerimizde var!..
Ninem diyor ki; Derdi olan deveyi görmezmiş.