Ne garip ki toplumda çekişme, tartışma ve kavgalar arttı.  
     En ufak bir konuda saldırgan hale geldik. 
     Birbirimizi kırıyor düşmanlığı körüklüyoruz.  
     En ufak bir tartışmada yıkıp döküyoruz, silah ve bıçak çekip tartıştığımız insanlara zarar veriyoruz. Ölüm ve yaralanmalara sebep oluyoruz. 
    Kalp kırmışız, gönül yıkmışız, adam öldürmüşüz umurumuzda değil. 
      Bize ne oldu da Allah aşkına kardeş toplumu olmaktan çıktık. 
     Kimse kusura bakmasın biz İslam toplumu olmaktan uzaklaşıyoruz. Kardeş hakkı, kul hakkı, insan hakkı umurumuzda değil!..
     Kavgalar, çekişmeler, kırgınlık ve küskünlükler almış başını gidiyor. 
    En basit bir konuda başımıza baltalar kazmalar sopalar iniyor. 
     O yetmedi silah çekip gözümüzü kırpmadan insan öldürüyoruz. Biz ne hale geldik. 
     Allah’ın verdiği canı alıp katil olmaktan korkmuyoruz. 
     Ne kadar kolay kalp kırmak kardeşini düşman ilan etmek? Bize bu reva mı? Bizi yaratan Allah böyle mi buyurmuş? Nedir bu başkalaşım nedir bu ihanet ve düşmanlık?..
     Allah’ın emrini, önderimiz bildiğimiz Hz. Muhammed’in (s.a.v) hayatını buyruklarını unutmuşa benziyoruz. Ya da bizim için bu ilahi buyrukların hiç önemi yok öyle mi? Saldırdığın, vurduğun, kırdığın incittiğin- yaraladığın ve öldürdüğün kardeşin; dur hele bi Allah dan kork kuldan utan be kardeşim !..
     Öfke kontrolümüz yok, sabrımız yok, hoşgörümüz yok, kul hakkını hiçe sayıyoruz. 
     Kuldan utanmıyoruz da; Allah dan da mı korkmuyoruz. Bizi Yaratan Allah’ın buyruklarını unutup işi dövüşe kavgaya çekişmeye dönüştürüyoruz. Rabbim beterinden saklasın. 
     Günlük hayatın her alanında bu kavgayı çekişmeyi görür hale geldik. Yazık ki çok yazık.
     Trafik de kuralları çiğniyoruz. Aşırı hız yapıyoruz, kul hakkını hukukunu hiçe sayıyoruz sonrada birbirimizle kavgaya tutuşuyoruz. Araç kullanmayı bilmiyoruz ama kavga etmeyi çok iyi biliyoruz. 
     Kadın  kız yaşlı genç çoluk çocuk demeden gözümüzü kan bürümüş gibi kardeşimize- komşumuza, insanımıza saldırıyoruz. Sonunu düşünen yok; hesap kitap diyen yok. Bize ne oluyor  Allah aşkına?..
     Ailelerde huzur kalmadı, aileler dağılıyor; 
     anne baba birbirine düşman kesiliyor, aldatma ve ihanet aldı başını gidiyor, çocuklar perim perişan mutlu aile yuvası diye bir kurumumuz kalmadı. 
     Başkalaşım geçiriyoruz, bunalım yaşıyoruz. Bizim tedaviye ihtiyacımız var. 
    Bizim kendimize, insanlığımıza kardeşliğimize sahip çıkmaya ihtiyacımız var. 
     Amirinane tabirle iş çığırından çıktı. 
    Fitne fesat kavga gürültü aldı başını gidiyor.
     Biz bu değiliz. Biz Türk ve Müslüman toplumuyuz, kardeşiz anne baba ve aynı ülkenin yurttaşıyız.  
     Yüce Allah’ın da kuluyuz. Haklarımız eşit aynı ülkede huzur ve güvenle yaşama hakkımız var.  
     Sonumuzda belli adil bir hesap ve mahkeme var. Bunları unutup her şeyi yıkıp yok etmeye, dağıtmaya hakkımız yok. Senin de benim de onun da yaşama hakkı var bu ülkede!...
     Gidiş ve dönüş belli olduğuna göre biz yanlış yapıyor Şeytanın tuzağına düşüyoruz. 
     Mutlu yaşamak kardeşçe kucaklaşmak ve dünyamızı cennete dönüştürmek varken biz dünyamızı cehenneme çeviriyoruz. 
     Suçlu biziz. Biz  kardeşçe yaşamaya  mecburuz. Kardeş olmak kucaklaşmak Yüce Allah’ın emri.
      Kimliğimizi kaybettik, Türk ve Müslüman toplumu olma özelliğimizi kaybediyoruz. 
   Başkalaşıyoruz, ecnebi toplumlarını örnek alıyoruz, yaşantımız hayatımız dünyevileşti ve ecnebilere benzer oldu. İşte sıkıntı burada: 
     Biz Müslüman Türk toplumu olmaktan uzaklaştıkça insanlığımızı kardeşliğimizi kaybediyoruz. 
     Kimse kusura bakmasın biz yeniden Müslüman olmak ve Müslüman Türk gibi yaşamak zorundayız.  
     Yoksa iki dünyamızı da yıkar mahvederiz; 
     sadece bir mahluk olarak yaşar gideriz. Kul hakkı ile Yüce Allah’ın huzuruna çıkamayız.
     Sınırlı ve sorumlu bu hayatı insan gibi kardeşçe yaşamak elimizde. 
     Bu hayatı zehir edip iki dünyamızı da berbat etmek bize yakışmaz. Türk ve Müslüman kimliğimize sahip çıkalım. 
     Allah’ın kulu Önder olan Hz. Muhammed’in ümmeti olduğumuzu unutmayalım. 
     Çocuklarımızı gençlerimizi insan gibi
Yetiştirmeyi ihmal etmeyelim.