Başı pâre pâre dumanlı dağlar,
Acep şu yol nazlı yâre gider mi?
Hasretinden iki gözüm kan ağlar,
Böyle sevda beni iflah eder mi?
Garip bir âşığım gönül yâreli,
Sinem cerrah cerrah, ciğer pâreli,
Bir zalime gönül verdim vereli,
Çektiklerim gam gasavet keder mi?
Mecnun gibi çöle attın sen beni,
İflah olmam bulamazsam ben beni,
Nasıl sevdim böyle koyup gideni,
Acep tecelli mi, yoksa kader mi?
Ben vefa görmedim kaşı karadan,
Sevenleri kavuştursun Yaradan,
Engelleri kaldırırsak aradan,
Doğrulup da benim yârim bu der mi?
Ben çekerim yar derdimi bilmiyor,
Aşkına düşeli yüzüm gülmüyor,
Yıllar oldu bir selamın gelmiyor,
Seven insan el sözüne gider mi?
Kerem gibi arkansıra gelirsem,
Arayı arayı seni bulursam,
Vâdem yeter, kavuşmadan ölürsem,
Ben affetsem Yaradan affeder mi?
Pervane ateşten sakınmaz canı,
Bülbüller gül için eder figanı,
Sevdiğim geçiyor gençlik zamanı,
Bu hasretlik kıyamete kadar mı?
Mehmet Ali’m yanar aşkın elinde,
Bir garip yolcuyum Hakk’ın yolunda,
Mecnun Mevlasını buldu dilinde,
Gerçek âşık başka gâye güder mi?
ŞAİR ZAMANÎ
