Ah memleketim yer yeşil gök mavi
Aklına düşünce gülmez mi insan
Ben buradayım da ruhum müdavi
Orada huzur la dolmaz mı insan
Rengini atmayan atlas kumaştır
Derdimi saklayan sadık sırdaştır
Dönüp dolaştığın kapı gardaştır
Vefayı adında bulmaz mı insan
Kusur hataları yüze vurmadı
Terk edene niye diye sormadı
Yinede gel dedi gönül kırmadı
Kadir kıymetini bilmez mi insan
Örfümü töremi hala yürüten
Dargınlığı kini ezip çürüten
Ocaktır herdaim tütünü tüten
Gün gelir kapıyı çalmaz mı insan
Son suyunla beden arışır gider
Taşından toprağa karışır gider
Kurdu kuzu ile barışır gider
Hatrına kusuru silmez mi insan
En yüksek tepeye bağrağı asmış
Varlığın bana en büyük mirasmış
Anamı babamı bağrına basmış
Baktıkça dersini almamız insan
Açın şu yolları Aras' ım gitsin
Gayrı uzaklardan baktığım yetsin
Ey toprağım sana hasretim bitsin
Ebedi koynunda kalmaz mı insan
