Şark-ı şimalden, garbe uzanır kolum,
Leb-i deryayla çevrili sağım, solum,
Geçit vermez, Çanakkale’m, Gelibolu’m,
Anadolu benim, Ben Anadolu’yum,
Yazılı kayada, yazılı Hititler,
Met cezir değil, tarihteki gelgitler,
Zamana meydan okur, yağız yiğitler,
Anadolu benim, Ben Anadolu’yum,
Tanrı dağlarından yükselen kutlu ses,
Meydanlarda tekbir! Tekbir ki aynı ses,
Türkistan’dan, Anadolu’ya bir nefes,
Anadolu benim, Ben Anadolu’yum,
Tarih üstüne, tarih tarih yazılır,
Aşkla Muhammed diye Mehmet yazılır,
Öyle bir tarih ki, tarihe yazılır,
Anadolu benim, Ben Anadolu’yum,
Aşk-ı hürriyete aşına gül benim,
Öz can Mehmet Mehmet açan onca gül benim,
Zalimin zülmüne dur diyen el benim,
Anadolu benim, Ben Anadolu’yum,
Bilal ÖZCAN/ YERKÖY
MAL GÖTÜREN OLDU MU?
Ne insanlar gördüm dünyadan göçen
Hiç yanında mal götüren oldumu?
Hepisinin giydiği yakasız gömlek
Atlas libas şal götüren oldumu?
Servetinin hesabını bilmezken
Ölümlü dünyadan ibret almazken
Kuru ekmek yiyenleri görmezken
Altın psra pul götüren oldumu?
Dünyanın sonunda kopunca tufan
Ogün son bulacak zev ile sefan
Nasip olur ise beyez bir kefen
Üzerinde al götüren oldumu?
KUL YEYİMİ sözü burda bitirir
Dert çekerek günlerini yetirir
Kullar ateşini yanında götürür
Agaç kütük dal götüren oldumu?
MUSTAFA KARTAL/ ÇAYIRALAN
HÜZNÜN DESTANINI YAZMIŞIM
Ölümün hüznü çöker omuzlarıma,
Aldırış etmem yalnızlığa,
Bir el uzanır göklerden,
BUZ GİBİ ÜŞÜYEN YANAKLARIMA,...
Bir ben ağlarım, bir de gökler,
Yağmur gibi akan gözyaşlarımla,
HÜZNÜN DESTANINI YAZMIŞAM ARKADAŞ ..!.
Ölümüne ferman okuyup da,
Kim kalmış hayatta...
Kaf Dağının ardından yükselen ses,
Hüzün katar damarımdaki kanıma.
YALNIZ GECELERİMİN SESSİZLİĞİ ÇÖKER ,
Umudu yarım kalan duygularıma...
A..SARGIN / YOZGAT
