Kıyametten önce belki son fırsat
Neyin var neyin yok alırsın diyor
Vakti de geldiyse toplansın hasat
Neyin var ne yoksa alırsın diyor

Mescidi Aksa'ya sahip çıkmazsan
Günahları ateş ile yakmazsan
Cemaat yüzüne dönüp bakmazsan
Camilere hasret kalırsın diyor

Emrolunduğunuz gibi dosdoğru
Değilse yönünüz Kâbe’ye doğru
Haccın riyakârsa niyetin eğri
O zaman belanı bulursun diyor

Sustuysan bir masum çocuk ölünce
Kandıysan zulmüne zalim gülünce
Böbürlendi isen garip gelince
Bir gün sen de garip olursun diyor

Anaya babaya sahip çıkmazsan
Ziyarete gidip hoşça bakmazsan
Yüze gülüp tatlı diller dökmezsem
Sonunda kimsesiz ölürsün diyor

Eziyet edersin dilsiz hayvana
Oysaki emanet vermiştim sana
İhanet yakışmaz mümin insana
Hainliği kâr mı bilirsin diyor

Akraba komşuluk olmazsa olmaz
Komşusuz bir insan huzuru bulmaz
Kibirli kulların yareni kalmaz
Nazarımda sondan gelirsin diyor

Bunlar belki ikaz anlayan kula
Şükretmezse mahkum ederim çula
Aras ders almazsan dönersin pula
Sen munafıklardan olursun diyor