Gurbete düşeli ağardı saçım,
Ne karalıymış şu garip başım.
Zehir oldu ekmeğim ile aşım,
Görmedim alemde ben gibisini.
Felekten olurmu adama komşu,
Kimse sahiplenmez garip kuşu,
Bulamadım bu dünyada bir huşu,
Görmedim dünyada ben gibisini.
Dönderdin beni kurumuş dikene,
Bitirdin ömrümü ömrün tükene,
Güldürdün beni gelene gidene,
Görmedim perişan ben gibisini.
Çiğerimden de top top kanlar akar,
Zalim düşmanlarda geriden bakar,
Yusuf oturmuşda ağıtlar yakar,
Görmedim zavallı ben gibisini.
Kalem Şairi Yusuf Ceylan (Bozlak)
