2010 yılında Ankara’da Müjdat Gezen Sanat Merkezinde 2 yıllık tiyatro eğitimi almaya başlamıştım. Muhteşem hocalarımız vardı, muhteşem insanlar tanıdım. Kemal Kuruçay Hocamı da orada tanıdım. Derslerimize giriyor, yıl sonundaki tiyatro oyununa birlikte çalışıyorduk. Çok mütevazı güler yüzlü utangaç yetenekli esprili bir insandı. Sevgimiz karşılıklıydı. Birbirimizi görünce gözümüzün içi parlardı. Sanat Merkezinin girişinde oturur bilgisayarda oyun oynardı. Sahnede devdi. Bunu ona söylediğimde gülerdi. Gelmediğim günler kızardı, aratırdı Deniz ablaya. Deniz ablamda rahmetli oldu. Ne acıdır ki ikiside 23 Ekimde vefat etti. Deniz ablamda Sanat Merkezinde kayıt tutar, sekreterlik yapar, oyunlarda rol alırdı. Gece yarısına kadar süren provalarda kızardı. Gülerdik, eğlenirdik ne güzeldik. Bana hep Aslı derdi. Senin adın bundan sonra Aslı olsun derdi.
Asistanı yapmak isterdi beni oyunlarda. Aslı olsun derdi. Halbuki asistanı vardı. Çabuk kırılırdı.
2 yıl emek verdi bana. Ne çok şey kattı inandı güvendi cesaret verdi oyun sonlarında konuşmayı bana yaptırırdı sen yaparsın sen halledersin diyerek cesaretlendirirdi.
Hep arkamdaydı sahneden ona teşekkür ettiğimde kıpkırmızı olur utanırdı. Doğum günlerimi unutmaz sosyal medyadan kutlardı bende onun bayramlarını. İnceydi kibardı.
Kendine münhasırdı milyonları güldürdü yıllarca ismi bilinmezdi ama herkes tarafından çok sevilirdi. Geçen gün rol aldığı dizide kalp krizi geçirerek vefat etmiş Kemal hocam. Şaka gibi boğazım düğüm düğüm. Hep iyiler mi gider hep sevdiklerimiz mi terk eder bizi. Ona yazılacak söylenecek o kadar çok şey var ki ne desem ne söylesem az. Yetiştirdiği öğrencilerin hayatında iz bıraktı. Hem şahane bir insan hem hoca oldu. İyi ki var oldu hayatımda. İyi ki tanıdım onunla çalışma mutluluğunu yaşadım çok güzel insandı. Çok üzgünüm başta eşi Yasemin hocam olmak üzere sevenlerine başsağlığı diliyorum. Doğallığını gülüşünü hiç unutmayacağım Kemal hocam ruhun şad mekanın cennet olsun.
