Kıymetli okurlar; Şiir yazmak gerçekten büyük bir meziyet ve herkesin yazamayacağı gibi yazanlara da çok kıymet vermek gerek diye düşünüyorum.
Çok nadir şiir yazan biri olarak sizlerle bir şiirimi paylaşmak istiyorum.
ZİNDAN
En Büyük zindan değil midir kafamızın içi
Yüksek Duvarlarla çevrilmiş gibi...
Yıkmalı bu duvarları serdengeçtiler gibi...
Ne ülkümüz Ülkü' ne Yolumuz yol artık
Nerede serdengeçtiler nerede atsızlar
Biçare savrulduk dört bir yana
Birimiz bir dağ başında şehadete koşarken
Bir diğerimiz koltuğunda omurgasızca …
Kalkmalı ayağa ama nasıl
Kimlerle gidilmeli kızıl elmaya
Yafta bizde kin biz de vefasızlık bizde
Kim silecek Bunları kim yıkacak beynimizdeki surları...
Ne yolumuz yol artık ne dinimiz din, yuvarladık her şeyi kendimize kendimizce
Bitmeyen Çile yok yıkılmayan zindan
Kurtulmak gerekir kafamızdaki zindandan
Ama nasıl çare ne?
Ne ozanları anladık ne Muhsinleri
Ölünce mi kıymet bilmek gerek illaki...
Ne yolumuz yol artık ne ülkümüz ülkü,
Yol utangaç yolcular kaypak
Sızlıyor Başbuğ üşüyor Muhsin...
İyiliğe koşarken hep bir engel
Kötülük dörtnala
Kim dur diyecek bu vefasızlığa...
Sağlıcakla kalın.
