Âşıklar ilham alır kirpiğinden gözünden
Sürmelenmiş meridir Anadolu kadını
Türlü tevir kokulu çiçeklerin özünden
Bal üreten arıdır Anadolu kadını
Naif yüreği ile gelincikten zariftir
Haksızın karşısında başı yüce eliftir
Hiçbir lisanda eşi bulunmayan tariftir
İzahattan beridir Anadolu kadını
Tabyada Nene Hatun, direnişte Halide
Kahraman yetiştiren cesur yürek valide
Şerife’dir Fatma’dır fırtınada doluda
Her cephede çeridir Anadolu kadını
Kirpikleri nemlidir aşka gönül koyalı
Kudretten sürmelidir dîdeleri boyalı
Sevdiğinin baş harfi tülbentinde oyalı
Yiğitlerin yâridir Anadolu kadını
Var mıdır onun gibi mahşerini bekleyen
Beyaz gelinliğini kefen diye saklayan
Yerle yeksan olsa da günü güne ekleyen
Değişmeyen töredir Anadolu kadını
Sevgi olup şefkatle kurak iklime yağar
Anacan yüreğiyle her tür zilleti boğar
Kırk bin kez yere düşse kendi külünden doğar
Ömür boyu diridir Anadolu kadını
Tarlada berekettir evinde mahir ana
Yürekten ah eylese ateş yağar cihana
Zorlukları aşarken dönüşür küheylâna
Bir yağız bir dorudur Anadolu kadını
Dolunaydan nasipsiz karanlık gecelerin
Nergizi kardeleni yol geçmez yücelerin
Rakipsiz serdarıdır en âlâ ecelerin
Arzu'lardan biridir Anadolu kadını
