1960'lı yıllar... O yıllarda Tuzkaya Mahallesi'nde Özeller Ailesi ikamet ederdi. Çok kalabalık bir aileydi. Bugünkü Çile Kitap Kırtasiyenin sahipleri... İsmail ÖZEL Özeller Ailesinin büyüklerinden... Değerli büyüklerim, değerli kardeşlerim Mehmet ÖZEL, Ali ÖZEL, Bünyamin ÖZEL ve Ahmet ÖZEL' in babalarıdır kendileri. Emine Teyze de anneleriydi. Yozgat'ın önde gelen, tanınmış simalarından.
Özeller Ailesi Çamlığa çıkacaklardır. Gerekli hazırlıklarını yaparlar. Salıncak yapmak için yanlarına urgan alırlar. O yıllarda şimdiki hazır zincirli salıncaklar yoktu tabiki. Çullarını, battaniyelerini açtılar. Çocuklar için salıncak kurma vaktidir. Getirilen urgan iplerin ucuna taşlar bağlanıyor ve Çamlığın yüksek dallarına doğru fırlatılıp salıncaklar kuruluyordu. Erkekler hemen ocak kurmaya başlıyorlar. Kadınlar da yemeklik malzeme hazırlamaya koyuluyorlar. Çocukların da görevi vardı: kozalak toplamak. Sepetlerini alan çocuklar kozalak aramaya başlardı. Ocağı yakmak için çocukların topladıkları kozalak, ince odun parçaları kullanılırdı. Bir kısım gençler de çeşmeye gidip su getiriyorlardı. O yıllarda plastik su bidonlarımız yoktu. Bakır, alüminyum güğümleri kullanırdık.
Piknik sırasında herkes bir şeylerle meşgul olurken bir anda Sebiha adlı kadının kızı Nevin ortadan kayboldu. Nevin 3-4 yaşlarındaydı. Çocuğun annesi Sebiha yenge ağlıyor, yavrusunu kaybetmenin üzüntüsü ile saçını başını yoluyor, bir sağa bir sola koşuyordu. Herkes dört koldan çocuğu aramaya başladı. Hava iyiden iyiye kararmıştı. Herkes dua ediyor, Nevin' in bulunması için Cenab-ı Allah'a yalvarıp yakarıyorlardı. Ailenin bütün çabasına rağmen küçük çocuk bulunamamıştı. İsmail ÖZEL amca askeriyeden yardım istedi. O zamanlar Yozgat'ta 6 ncı Piyade Alayı vardı. Emniyet birimlerine de kayıp başvurusunda bulundular. Nevin'i bulamayıp üzgün bir şekilde evin yolunu tuttular. Hiçbiri o gece uyuyamamıştı.
Alay komutanı kayıp çocuğun bulunması için askeri personele Çamlığa yayılıp arama emri verdi. Aramalar devam ediyor, ümitler giderek azalıyordu. Askerler 6-7 gün boyunca Nevin'i aramaya devam ettiler. Bir gün İsmail ÖZEL' in eşi Emine Teyze rüyasında çocuğu görür. Rüyasında Nevin bir çalının içine sıkışmış halde ve üzerinde kartallar dolaşmaktadır, yabani hayvanlar çevresinde dönüp durmaktadır. Çocuk korku içinde elini yüzünü kapatıp kendini koruyordu. Ter içinde uyanır Emine Teyze... Rüyasını anlatır herkese. Hemen Emine Teyzenin rüyasında gördüğü yere doğru gidiyorlar. İsmail amca yol üzerinde çocuğun çantasını, biraz ilerisinde de ayakkabılarını bulur. Nevin Nevin diye bağıra bağıra ilerlemektedirler. Dile kolay 7 günün sonunda çalılıkların içinde Nevin'i buluyorlar. Hemen çocuğun sağ olup olmadığını kontrol etmişlerdi. Hepsinden duyulan bir ses Elhamdülillah! Doktorlar gelirler. Çocuğa kesinlikle yiyecek içecek verilmemesini, aksi taktirde hemen öleceğini söylüyorlar. Doktor nezaretinde çocuk tedaviye alınır. Daha sonra ailesine teslim edilir. Çocuğun beslenmesi ağız yoluyla yavaş yavaş damla şeklinde yapılıyordu. Dönemin protokol üyeleri gelip çocuğu ve ailesini ziyaret ederler. Basın mensupları ziyaret sırasında hazır bulunurlar. Nevin şuan 63 yaşında ve Ankara' da yaşamını sürdürmektedir.
Bir sonraki yazımızda görüşmek üzere... Sevgi ve saygılarımla...
