Osman abi çalışmak için Almanya’ya gider. Turan Ağa, Osman Alkan amca İstanbul’a yola çıkarlar. Düzce’de otobüs yemek molası verir. Osman Alkan amca çay söyler. Arkadaşları lavaboda çay gelir. Amma şeker yok. Garsona uzaktan bağırır, şekeri getir diye. Garson masada diye cevap verir. Osman amca masada şeker yok diye çayı şekersiz içer. Bu arada Turan amca Osman abi gelirler. Ula Turan çay içtim şeker yok. Ahaya gardaşım masada.. Ulan garsonda dedi. Ağzı kapalı şekerdenlik görünce çaylar üç olsun der.
Çaylar gelir, Osman amca çaya dört şeker atar. Niçir dört şeker attın diye sorarlar. Deminden şekersiz içtin, kahveciye iki şekeri kaptırmam diye esprini yapar.
İstanbul’a gelirler. Osman abiyi Almanya’ya gönderirler. Osman abi Almanya’ya varır.
Her gurbetçi gibi ev tutar. İşini gider gelir. Marketten cevizin çok büyüğü bir yiyecek var. Herkes ondan alıyor. Kendisi de bir tane alır. Eve getirir, ısırır dişi geçmez. Vurur, kırılmaz. Bunu nasıl yiyorlar diye arkadaşına sorar. O da vallahi ben hiç yemedim bilmiyorum, neyin nesi, niye aldın der. Osman abi Ula herkes alıyor bende heveslendim diye söylenir. Eline alır, sertçe yerer vurur. Kırılır içinden beyaz bir su çıkar. Suyu lavaboya döker. Kabuğun içini biraz yer. Ama bir şey anlamaz..
Sabah işe gittiğinde arkadaşlarına anlatır. Arkadaşları kahkaha atarlar. O Hindistan cevizi derler. İçindeki suyunu içeceksin diye söylerler.
Osman abi suyunu döktüğünü söyler. Arkadaşları niçin döktün, yazık olmuş. İçindeki suyunu içmeliydin demişler.
Osman abiye Allah’tan rahmet dilerim.
MUZU KABUĞUYLA YEDİ
Evci köyünden Osman abi vardı. Osman abi, kaynı Turan Çiğdem ile samimi arkadaşlar. 1965 yılında Osman abinin Almanyası çıkar. İmtihanı kazanır. İstanbul’a giderler. Turan amca eniştesini savuşturmak için oda İstanbul’a gider. Bir otele yerleşirler. İstanbul Aksaray semtinde...
1965 yılında Yozgat’tan İstanbul’a gideceğim. O günler bir köylü için çok zor. Osman abi pazara gider, herkes alıyor diye muzu kendisi de alır. Muzu otele götürür. Turan amca muzu görür, ula Osman kazanımız yok, kabımız yok bunları şimdi nasıl pişireceğiz, şu ettiğini beğendin mi. Bunları niye aldın diye sitem eder. Osman abi anlar. Ula Turan bunlar böyle yenir der. Turan amca muzu alır. Kabuğuyla yemeğe başlar.
Osman abi nasıl tatlımı der. İçi iyimiş, kabuğu sert dişim kesmiyor der.
İleride şaka yapmak için kabuğuyla muzu yedirir.
Sonra bak kardeş muz şöyle yenir diye gösterir. Ama çok gülerler. Turan muzu kabuğuyla yedi diye her sohbetlerinde de anlatırlar.
Osman abiye Allah’tan rahmet dilerim. Turan amacaya da saygılarımı sunarım.
