HZ YUSUF ALEYHİSSELAMLA ilgili öyküme geçen haftaki kaldığımız yerden devam ediyorum.

Daha evvelki makalemde HZ YUSUF un kardeşleri YUSUF un huzuruna girdiklerinde

İşte emrettiğin biraderimizi, getirdik ! diye BÜNYAMİN i takdim ettiler. O da ;

İyi ettiniz, isabet eylediniz, onu nezdimizde bulacaksınız ! dedi. Kendilerine ikram etti.

Sonra onlara ziyafet verdi. Ve ikişer ikişer sofraya oturttu. Bünyamin ise tek kaldı. Tek kalınca da ;

Şimdi kardeşim YUSUF sağ olsaydı o da beni beraberinde oturturdu, dedi ve ağladı.

YUSUF aleyhisselam da !

Biraderiniz tek kaldı dedi ve onu yanına alıp kendi sofrasına oturttu.

Sonra yine her ikisine ayrı ayrı birer yatak odası tahsis etti.

Bunun ikincisi yok, binaenaleyh bu da benim yanımda olsun, diyerek kendi odasına götürdü. Koklaya koklaya yanında yatırdı.

Sabah oldu. HZ YUSUF ALEYHİSSELAM BÜNYAMİN e evladı olup olmadığını sordu, o da ;

On oğlum var, hepsinin isimlerini kaybolan kardeşim YUSUF un isminden müştak olarak koydum, diye cevap verdi.

YUSUF ;

O kaybolan kardeşine karşılık olarak ben kardeşin olsam hoşuna gider mi? dedi. BÜNYAMİN de ;

Senin gibi bir kardeşi kim bulabilir ? amma ne çareki sen YAKUP ve RAHİL den doğmuş değilsin ! diye içini çekti.

O zaman HZ YUSUF ağladı, kalkıp kardeşinin boynuna sarıldı. Ve kendinin hakiki hüviyetini tanıttı da ;

Ben cidden senin o kaybolan kardeşinim dedi ve bunu kimseye şimdilik söyleme dedi.

Şimdi tekrar geçen haftaki kaldığımız yerden makaleme devam ediyorum.

Bunun üzerine YUSUF un huzuruna girdikleri vakit dediler ki ; “ Ey şanlı aziz bize ve ailemize darlık ve sıkıntı bastırıverdi. Önemsiz bir sermaye ile geldik. Yine bize birazda sadaka ver ! “ YUSUF S/ 88

HZ YUSUF kardeşlerine dedi ki “ cahilliğinizde siz YUSUF ile kardeşine ne yaptığınızı biliyor musunuz ? “ YUSUF S/ 89

“ A a….! Sen YUSUF musun ? “ dediler. “ Ben YUSUF um bu da kardeşim ! ALLAH bize lütfuyla iyilikte bulundu ; bir gerçektir ki, kim ALLAH tan korkar ve sabrederse, muhakkak ALLAH iyilerin mükafatını zayi etmez. “ dedi. YUSUF S/ 90

Dediler ki ; vallahi seni ALLAH bize üstün kıldı. Biz doğrusu büyük suç işlemiştik ! “ YUSUF S/91

HZ YUSUF dedi ki ; “ Bugün size karşı kınama yok ; ALLAH sizi mağfiretiyle bağışlar ! O merhamet edenlerin en merhametlisidir. YUSUF S/ 92

Şimdi siz benim şu gömleğimi götürün de babamın yüzüne sürün gözü açılır. Ve bütün ailenizle toplanıp bana gelin. YUSUFS/ 93

Ne zaman ki, bu taraftan kervan ayrıldı, öteden babaları dedi ki ; “ doğrusu ben bana bunaklık yakıştırmasına kalkışmazsanız gerçekten YUSUF un kokusunu duyuyorum, eğer bunak demezseniz ! “ YUSUF S/ 94

Dediler ki ; “ vallahi sen gerçekten eski şaşkınlığında devam ediyorsun ! “ YUSUF S/ 95

Bugünkü anlatacaklarım bundan ibaret olup, haftaya kaldığımız yerden devam etmek üzere yazımı MEHMET EMİN YURDAKUL un VUR adlı şiirinin 7-8 nci kıtalarıyla devam ediyorum. Hepinize sonsuz selamlar, sevgiler, saygılar.

VUR

Vur çelik kolların kopana kadar

Olanca aşkınla, kuvvetinle vur

Son düşman, son gölge kalana kadar,

Olanca kininle, şiddetinle vur

Vur senin darbenden çıkacak ateş

İntikam isteyen bir milletindir.

Alnında doğacak kırmızı güneş

Bu senin ilahi hürriyetindir.

MEHMET EMİN YURDAKUL