Bugün Yozgatlı Dernekler Federasyonuna giderken bastonu ile bir yaşlı teyze durdurdu, zar zor bindi arabaya "evladım dedi beni aşağıya kadar bırak"... Hay hay teyzeciğim dedim ne demek, daha biner binmez Allah razı olsun öyle güzel dualar etti ki o dualar karşısında mahcup oldum. Gideceği yer çok da kısaydı. Teyze niye bekliyorsun burada kimsen, çoluğun, çocuğun yok mu niye taksi çağırmadın dedim. "Yavrum dedi taksiciler kısa mesafe teyze diye gelmiyorlar, beni götürmüyorlar dedi". Neyse teyzeciğim dedim sen zaten zar zor yürüyorsun. Niye bu halde markete gidiyorsun evlatların alışverişini yapmıyor mu? Dediğimde ise birdenbire gözlerinden yaşlar aktı öyle duygulandı ki içini çeke çeke ağladı o ağladı ben ağladım.
O anlattı ben ağladım, o ağladı, derken insan olmanın evlat olmanın kıymet bilmenin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anladım. Ben her hafta anamla helalleşirken acaba yetiyor mu diye düşünürken, yaşlı anasının alışverişini yapmayan bir evlat düşünün kız veya erkek fark etmez kapısını açmayan bir evlat yüzüne bakmayan bir evlat düşünün... "yavrum diyor ölsem diyor inan ölüm kokar da komşular anca öyle bilirler diyor"... Nasıl bir vicdandır ki nasıl bir insanlıktır ki yaşlı annesinin kapısını açmıyor evlatlar eli öpülesi, ayağı öpülesi, ayağının altına cennet bahşedilen analarımızın kapısı açılmıyor, düşünebiliyor musunuz?
Teyzeciğim Sen Allah'a sığın dualara sığın onların da evlatları var onlarda senin yaşına gelecek ne ekerlerse onu biçecekler"... Ben böyle ayrılırken kapısını açtım dedim teyzem bir şeye ihtiyacın var mı "yok yavrum dedi benim param var evim var her şeyim var ama kapımı açan evlatlarım yok kapımı açan akrabalarım yok dedi"... Eşi 12 yıl önce ölmüş o öldükten sonra dedi anladım ki ben de ölmüşüm dedi. Evet, belki beden olarak yaşıyorum ama yavrum dedi..."Ben de ondan bir iki gün sonra bende ölseydim keşke dedi o gittikten sonra yapayalnız kaldım. Her gün yarabbi canım al diye dua ediyorum ama ölememekte de zor yavrum dedi"... Kıymetli okurlar bunu niye paylaştım biliyor musunuz?
Bizler evlatlar olarak ya da evlat sahibi insanlar olarak nasıl bu duruma geldik bilmiyorum ama gerçekten çok üzücü vicdanımızı kaybetmişiz merhametimizi kaybetmişiz birçok şeyimizi kaybetmişiz ve hala da kaybetmeye devam ediyoruz.
Mevla’m kimseye muhtaç etmeden hayırlı ameller ile ölenlerden eylesin.
Sağlıcakla kalın.
