Uzun süredir ara vermiştim köşe yazılarıma çamlık medyada her Çarşamba yayımlanan kadın programıma..
Arzuyla sohbetler programına başladık fakat köşe yazmaya başlayamamıştım ama bugünden itibaren başlıyorum içimi dökmeyi düşüncelerimi dile getirmeyi çok özlemişim..
N eden yoktum çünkü çok zor bir süreçten geçtim..
2022'nin Mart ayında kışın ve buzlanmanın olduğu eski kışları yaşadığımız o kış ayında kaldırımdan düşüp sağ dirseğimi kırdım hatta parçaladım sağ kolunu kullanan biri olarak o sürecin zorluğu çok başkaydı düştüğüm yerden hemen kalktım bankaya gıttım fırına gittim eve geldiğimde kahvaltı yaparken çatalı ağzıma götüremedim.
Kolumu kırdığımı sıcağıyla anlayamamışım hemen Şehir hastahanesi acil servisine gittim dirsek kırığının bu kadar zor olduğunu bilmiyordum.
Ama çok şanslıydım ki o gün Acilde nöbetçi doktor Anıl Köktürk hoca vardı.
Bilmiyorumdum bambaşka bir sürecin başlayacağını en büyük şansımdı.
Anıl hoca zorlu süreçte hep yanımdaydı tek tek milim milim uğraştı motive etti her şeyi tek tek anlattı kolumu alçıya aldı.
15 gün sonra kontrole çağırdı kontrole gittiğimde ameliyat olmam gerektiğini eğer olmazsam sağ kolumu kullanamayacağımı söyledi.
Ertesi gün ameliyata girdim lokal anestezi verdiler ameliyathane hemşireleri çalışanları hepsi o kadar güleryüzlüydü ki bebek gibi davrandılar bana..
Ortopedi servisi hemşireleri hepsi dünya iyisiydi ama asıl zor süreç fizik tedavi süreciydi.
Kolumun açılması için fizik tedaviye başladım fizik tedavi doktorları alanlarında o kadar iyiydiler ki çok uğraştılar benimle birlikte çok çabaladılar çok sancılı ağrılı bir süreçti..
Kolum tam açılmayınca Doktorum ameliyatla anestezi altında açacağını söyledi tekrar ikinci ameliyat..
Sil baştan tekrar..
Fakat ameliyatımda ciğerlerim su topladığı için yoğun bakımlık oldum şaka gibi..
Yoğun bakımda 1 gün kaldım orada bilinci açık o lup yatmak çok daha zor zaman kavramı yok yoğun bakım hemşireleri üzerime titrediler çayımı çorbamı hiç eksik etmediler her dakika başımdalardı hatta diğer hastaların bakımlarını yaparken onları sevgiyle öptüklerini başını okşadıklarını gördüm ilaçlardan halüsinasyon gördüğümü sandım ama diğer hastayada aynısını yaptılar.
Allah merhametli insanları hiç eksik etmesin daha sonra servise indim 1 hafta orada kaldım ağrı kesicilerle kolumu açtılar daha sonra yine zorlu fizik tedavi süreci..
Ama hayattayım nefes alıyorum aklım yerinde kolumu kullanabiliyorum çok şükür.
Bu süreçte önce Allah sonra onların sayesinde iyileştiğim canım aileme haklarını asla ödeyemem..
Hep yanımda olan canlarım Gökhan Taşdemir ve Ayşe Nur Taşdemir’e Doktorum Anıl Köktürk e Sehir Hastahanesi Müdürü Sencer Çiçek’e Elif Tinel’e fizik tedavi doktorlarım Gülcan hanım Yücel bey Ömer beye ve bütün fizik tedavi ekibine..
Ortopedi servisi hemşirelerine başta Hatice hemşireye.
Ameliyathane ekibine ameliyatım sırasında elimden tutan baş hemşire Nurhayat Dalaslan’a yoğun bakım ekibi hemşirelerine çalışanlarına Güvenlik sorumlusu Fatih Sevinç ve Ahmet Güven’e temizlik personeline evimi çiçek bahçesine çeviren arayan soran beni hiç yalnız bırakmayan dostlarıma telimi açmadım diye gece yarısı koşup gelen canım Sariye Güler’e, Chp Milletvekili Sayın Ali Keven’e, Belediye Başkanımız Sayın Celal Köse ve kıymetli eşi Nagihan Köse’ye, Belediye Başkan Yardımcımız Sayın Serdar Açıkgöz değerli eşi Gamze Açıkgöz’e, STK başkanlarımıza öz abim olsa bu kadar olur dediğim Tarık abime, Çamlık Medya ekibine herkese sonsuz teşekkür ederim. Bu zorlu süreci sayenizde atlattım iyi ki varsınız. İsimleriniz altın harflerle beynimde, kalbimde Allah, o günleri bir daha yaşatmasın.
Kimse yaşamasın.