......................
Ya Atatürk,
Ya Türkeş
Ya da
Muhsin Yazıcıoğlu.
Her milletin kahramanları vardır. Milletler kahramanları ile övünürler.
Türk Milleti olarak bizim o kadar çok kahramanımız vardır ki saymakla bitmez.
Başka milletler için durum böyle olmayabilir. Bazı milletler çok sayıda kahramanlarının olmamasını dert etmeden yeni kahramanlar ve kahramanlıklar üretmekte bir beis görmemişlerdir.
Bizim Türk Milleti olarak, yeni kahraman üretmeye veya mevcut bir kahramanı olağanüstü büyütüp onu olmadık meziyetlerle donatma gibi bir düşüncemiz olamaz. Çünkü bizim, tarihin her devrinde eşi benzeri görülmeyen hem kahramanlarımız var hem de kahramanlıklarımız var ve olmaya da devam edecektir.
Günümüzde görüyoruz ki insanımızın pek fazla kahramanı yok.
Tarihteki kahramanlarımız ve yaptığı-başardığı işler pek bilinmediği için sosyal medya tarafından öne çıkarılıp toplumu bir yöne doğru çekme eyleminin bir aracı olarak ileri sürülen insanlardan başkasını pek bilemiyoruz.
Bu yeni kahramanlara da her yerde, her durumda veya her ortamda adeta konu mankeni olarak kullanılma eğilimi gösteriliyor.
……..
Şimdi soralım;
Senin başka bir kahramanın yok mu?
Sen Başka kahraman tanımıyor-bilmiyor muyuz?
Biraz tarihimiz karıştırılsa sanırım ne kahramanlarla, ne cihangirlerle, ne ilim, fikir, tasavvuf adamları ile karşılaşılır.
Temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp aynı resimleri koyuyoruz.
Çoğu zaman uydurulmuş cümlelerin altına o kahramanlarınızın imzasını atıyor ve servis ediyoruz
Sizin bildiğiniz başka kahramanlar yok sanırım.
Tarih de mi okumuyoruz?
Biraz tarih karıştırsak ne kahramanlar buluruz.
Ne savaşçılarımız, ne kumandanlarımız, ne vezirlerimiz, şairlerimiz, ne hocalarımız var.
Ama biz, bunları bilemiyor muyuz?
Onlar da kim mi diyoruz?
Ama belki de haklısınız. Senelerce bu ülkede tek kahraman dışında başka bir kahraman koymadılar her birini unutmaya terk ettiler. Öncekileri, “kendinden başkasını düşünmeyen, halkı ezen, vatanı satan” olarak takdim ettiler.
Yani olmuyor böyle.
Eskiden CHP’liler, ulusalcılar en ufak bir meselede konuyu mutlaka Atatürkçülüğe getirirler “siz Atatürk’e karşı mısınız?” sorusunu sorarlardı. Çünkü onların tek kahramanı Atatürk idi.
Atatürk’ten başka kahraman bilmezler veya kimseyi kabul etmezlerdi.
Osmanlı dönemi ve eski padişahlarımız ise ne kadar kahraman olurlarsa olsunlar. Onlar; kendilerini düşünen, halkı düşünmeyen insanlardı. Son padişah da vatanı satmamış mıydı(!)? Bu yüzden tarihimizde kayda değer bir kahraman yoktu(!)
Belki de bu yüzden; Tarihten kahraman bulamayınca son kahramanı da büyük ve olağanüstü kabiliyetlerle dolu biri olarak takdim etmekte bir mahsur görmediler.
İlgisi olsun olmasın her konuyu mutlaka Atatürk’e getirip konuyu kapatmaya çalışırlardı.
Konu günümüzde ne yazık ki sadece CHP ile sınırlı kalmıyor.
Bu tek kahraman durumu diğer fikir akımlarına ve siyasi partilere de sirayet etmiş görünüyor.
“Benim liderim en büyük”, “benim liderim asla yanılmaz”, ”Benim liderimin eşi benzeri yok” Veya “Benim liderim senin liderini döver” gibi biraz da çocukça düşünceler giderek yaygınlaşıyor.
Tarihe ve liderlere geniş açıdan objektif bir şekilde bakılması gerekirken, Şimdi görülüyor ki, çember gittikçe daralıyor. Çemberin içinde her guruba göre neredeyse tek bir kahraman kalıyor.
