Düşmanın büyüğü içimde benim,
Nefsimin elinde perişan oldum,
Izdırab içinde kaldı bedenim,
Nefsimin elinde perişan oldum.
Zorladım sabrımı baş edemedim,
Çalıştım gönlünü hoş edemedim,
Güreşe çağırdım tuş edemedim,
Nefsimin elinde perişan oldum.
İrade koymadı şaşırdı beni,
Aşılmaz dağlardan aşırdı beni,
Şeytanın peşine düşürdü beni,
Nefsimin elinde perişan oldum.
İp taktı boynuma gezdirdi beni,
Hakikat yolundan azdırdı beni,
Şu tatlı canımdan bezdirdi beni,
Nefsimin elinde perişan oldum.
Tuzağa düşürdü bağlattı beni,
Ateşler içinde dağlattı beni,
Her seher vaktinde ağlattı beni,
Nefsimin elinde perişan oldum.
Dolaşıyor türlü donlar giyerek,
Batakhanelere mekân diyerek,
Kirletti cismimi haram yiyerek,
Nefsimin elinde perişan oldum.
Yaptığı hatalar aştı boyumdan,
Eser bırakmadı eski huyumdan,
Utandırdı sülalemden, soyumdan,
Nefsimin elinde perişan oldum.
ZAMANÎ’yim tövbe ettim derinden,
Yaradan’a sığınırım şerrinden,
Hançer yedim kalbimin her yerinden,
Nefsimin elinde perişan oldum.
ŞAİR ZAMANÎ
