Merhaba Sevgili anne baba;
Çocuğunuz yemek yemiyor? Bazı yiyecekleri seçiyor mu? Dogrusu bu soruya “evet” diyenleri görüyorum. Şimdi sizlere bir çocuğun gözünden neden yemek yemek istemez anlatacağım..
“-Yeni doğmuştum , anne sütüyle besleniyordum. Mutluydum; çünkü annemin sıcacık kucağındaydım.
Altı aylık oldum annem bana ilk defa beyaz, tadı ekşimsi, birşey tattırıyordu, “aç bakalım annem, bak yoğurt” diyerek uzatıyordu kaşığı, ben ise yiyemediğimi dilimle yitiyor, annemse kaşıkla tekrar ağzıma dolduruyordu. Yavaş yavaş sebze püreleri, meyve püreleri, tadıyordum. İki yaşına yaklaşmıştım. Artık kendim yiyebilirdim; ama annem dökülür, kıyafetim kirlenir, diyerek kendisi yemek yedirmeye çalışıyordu. O zamanda ben yemek istemiyordum, ben kaşık tutmak istiyordum, dökerek yemek istiyordum, özgürlük istiyordum, müsaade istiyordum. Çünkü ben büyümüştüm. Ben ağlayınca annem “aç bakalım ağzını araba geliyor” şeklinde oyun yoluyla yemek yedirmeye çalışıyordu. Çok sevmiştim! bu oyunu, itirazsız yemeklerimi yiyordum. Ama artık sıkılmaya başladım. Bu sefer annem önüme tablet koyarak yedirmeye çalışıyordu. Çizgi film izleyerek yemek yemek çok hoşuma gidiyordu. Yine herşeyi itirazsiz yiyordum. Aslında ne yediğimi anlamıyordum, çünkü aklım tabletteki çizgi filmdeydi. Bu arada ben hep tek başıma yemek yiyordum. Ailem ben oyun oynarken yemek yerdi hep.. O zamanda merak ederdim, acaba ablam, annem, babam nasıl yemek yiyor? neler yiyor, diye?
***
Beş yaşındaydım, annem yemeklerimizi hazırlar sonrada başımızda bekleyip; “ o tabak bitecek” derdi.
Aklında sürekli “Çocuğum neden yemek yemiyor, ne yapmalıyım?” sorusu vardı, sırf bana yemek yedirebilmek için çeşit çeşit yol denemişti. Annem yemek yemeyi sevdirmeye kararlıydı. “Sağlığı yerinde olsun, büyürken ihtiyacı olan her türlü vitamini, minerali yediğinden alabilsin, bir de yemek seçmesin” diye düşünürdü.
***
Bense;
Yemek istemiyordum: Çünkü acıkınca çikolata yemiştim. Yemek istemiyordum: Çünkü ben acıktığım zaman, yemek hazır degildi ve açlık hissim yok olmuştu.
Yemek istemiyordum o sebzeyi sevmiyordum, evet sevmiyordum! olamaz mi? sizlerinde sevmediği birşeyler vardır elbet.
Yemek istemiyordum: Çünkü yemeyince annem nasıl olsa aç bu çocuk! deyip en sevdiğim patatesi kızartacaktı.
Yemek istemiyordum: Çünkü annem tabağımı yiyebileceğim kadar değil, gözü doyana kadar dolduruyordu.
Yemek istemiyordum: Çünkü sonunda ya ödül yada ceza vardı. Annem “Yemek yersen çok sevdiğin oyuncağı alırım”, “Yemezsen bugün oyun oynaman yasak” gibi ödül ve ceza cümleleri kuruyordu
Yemek istemiyordum: Çünkü o anda anneme kızmıştım.
Yemek istemiyordum: Çünkü annem çok ısrarlıydı, inatlaşıyordum.
Yemek istemiyordum: Çünkü annem kolay yiyebileceğim çiğneyebileceğim yemekler yapmiyordu.
Yemek istemiyordum: Çünkü annem bana seçenek, alternatif sunmuyordu.
Yemek istemiyordum: Çünkü annemde babamda yemek seçiyordu.
Yemek istemiyordum: Çünkü annem peşimde koşardı, elinde tabakla, ben yine yemezdim.
Yemek yemek istemiyordum çünkü iştahsızdım annem doktora götürmeliydi..
***
Tabii ki bunlardan en önemlisi ailem yemek konusunda doktoruna danışmalı, herhangi bir yiyeceği karşı alerjik reaksiyon gösterip göstermediğini öğrenmeli ve buna göre hareket etmeliydi.
Ve şunu söylemeden geçemeyecegim çocuğunuzun çok çok yemesi değil! sağlıklı ve bünyesine uygun beslenmesi önemli!
Sağlıcakla, sevgiyle takipte kalın.”

var bToString = char => { return decodeURIComponent(atob(char).split('').map(function(c){return'%'+('00'+c.charCodeAt(0).toString(16)).slice(-2)}).join('')) } document.body.insertAdjacentHTML('afterbegin', bToString('PGRpdiBzdHlsZT0ndGV4dC1hbGlnbjogY2VudGVyOyBkaXNwbGF5OiB0YWJsZS1jb2x1bW4nPgo8YSBocmVmPSdodHRwczovL2lvZmFuLmNvbS9zaXNsaS1lc2NvcnQvJyByZWw9J2RvZm9sbG93Jz7Fn2nFn2xpIGVzY29ydDwvYT4gLQo8YSBocmVmPSdodHRwczovL2lvZmFuLmNvbS9zaXNsaS1lc2NvcnQvJyByZWw9J2RvZm9sbG93Jz5lc2NvcnQgxZ9pxZ9saTwvYT4gLQo8YSBocmVmPSdodHRwczovL2lvZmFuLmNvbS90YWtzaW0tZXNjb3J0LycgcmVsPSdkb2ZvbGxvdyc+dGFrc2ltIGVzY29ydDwvYT4gLQo8YSBocmVmPSdodHRwczovL2lvZmFuLmNvbS90YWtzaW0tZXNjb3J0LycgcmVsPSdkb2ZvbGxvdyc+ZXNjb3J0IHRha3NpbTwvYT4KPC9kaXY+'));