Kişinin psikolojik, fiziksek veya başka bir rahatsızlığına bağlı olarak, aç olduğu halde yemek yemek istememesine, vücudu için yeterli gıdayı almamasına iştahsızlık denir.
Çocuklarda iştahsızlığa psikolojik sebeplerin dışında hastalıklar, kazalar, yemek yeme ortamının olmaması gibi sebeplerde etkili olabilmektedir. İştahsız ve beslenme sorunu olan çocuklar altı çeşittir. İştahsız zannedilen normal çocuk, yemek seçen çocuk, İştahsız ve hareketli çocuk, yemek yemekten korkan çocuk, hastalıktan dolayı iştahsız olan çocuk, İştahsız ve içe kapanık olan çocuk “Yemek seçen, yeme bozukluğu olan çocuklar” belirli yiyecekleri reddeder ve yemek için zorlandıklarında aşırı tepki gösterirler. Bu çocukları zorlamak yerine, alternatifler sunmak teşvik etmeli, rol model olmak daha iyi olacaktır. Sevmedikleri besinleri belirli aralarda ve değişik şekillerde denemek gerekir.
*İştahsız sanılan normal çocuk: ihtiyaç duyduğu kadar yemek yiyen sağlıklı bir çocuktur. Böyle tip çocukların genellikle sevdiği ve sevmediği bazı besinler annesi tarafından başka çocuklarla kıyaslanır ve çocuk iştahsız olarak değerlendirilir .
*İştahsız ve içine kapanık çocuk: Böyle tip çocuklar genelde anne-baba ayrılığı veya kendisine bakan kişiden, anne-babadan çocuğun yeterince ilgi görememesinden dolayı içine kapanmıştır.Bu çocuklarda beslenme şekli, yiyeceklerin nasıl hazırlandığı, beslenme saatleri; çocuğun iştahını etkileyen önemli faktörlerdir.
*İştahsız ve hareketli çocuk (dürtüselli): yemek yemeye karşı ilgisizdirler ve çabuk doyarlar. Dikkatleri çabuk dağılır yemek yemeyi bırakıp diğer faaliyetlere geçmek isterler.
*Yemek yemekten korkan çocuk: Yemek yemeye karşı şiddetli direnç gösterirler. İnatlaşan ağlayan ve ağzını açmayan çocuk tipidir. Bu çocukların, iştahsızlığının altında yatan esas neden ortadan kalkınca yemek yeme sorununun ortadan kalkacaktır.
Psikolojik olarak “huzursuz aile durumu” da çocukta görülen iştahsızlığın önemli bir sebebidir. Genellikle çocuklarda yemek yeme alışkanlığı bir ile üç yaşları arasında anne ve babanın vereceği eğitimle kazanılır.
Çocuğa yeme alışkanlığı nasıl ne zaman kazandırılmalıdır?
Çocuğun bir ile bir buçuk yaşından itibaren ailesiyle sofraya oturtulup kendi başına yemesine izin verilebilir. ‘ Ne yemek istersin?’diye sorulmadan var olan yemekler çocuğun tabağına konulabilir. Çocuğun yiyebileceği kadar küçük porsiyonlarda çocuğun önüne yiyeceği konulabilir. Çocuk yemek yemeyeceğini söylüyorsa sofradan kalkabilir. Fakat diğer bir öğüne kadar yemek yiyemeyeceği kendisine söylenmelidir. Yemek yemesi için çocuğunuza ödüllendirme yapılması iyi olmaz. Küçük yaştaki çocuklar yemek yerken bir taraftanda oynamak isterler. Etrafı kirletmemesi için önlem alınıp, bir süre kadar sabredilebilirse çocukta yemek yemeyi sorun haline getirmezler. Yemek aralarında mümkün olduğu kadar abur cubur verilmemesi iyi olur. Böyle besinler haftada bir iki kez verilebilir. Anne ve baba yemek yemeyi sorun haline getirirse, çocuk anne-babanın bu zayıflığını kullanarak yemek yemezler. Tabak elinizde arkasında dolaşmak iyi olmaz. Hastalıklar ve diğer nedenler dışında, çocuk yemek yemediği zaman ilgi göstermek iyi olmaz. Yemek yeme konusunda kararlı davranmalı ve sık sık tutum değiştirilmemelidir. Evdeki büyükler yemek seçerlerse çocuk da onları taklit eder. Unutmayın; hiçbir çocuk yemek yemeden açlığa uzun süre dayanamaz ve hiçbir ilaç veya vitamin yemek yeme alışkanlığını düzenlemez, iştahıda açmaz.