Yaşadığımız şehrin sorunları, beklentileri noktasında ortaya irade koyalım diyorsunuz.
Makamınız, mevkiiniz, yaptığınız iş ne olursa olsun.
O sorunların üzerine gitmek, sümenaltı bırakmamak adına bir gayret içerisine giriyorsunuz.
Detaylı bilgiye, belgeye, sorunun temeline inmeye çalışıyorsunuz.
Sonrasında bakıyorsunuz ki, kimsenin derdi Yozgat değil!
Dert Yozgat’mış gibi görünse de maalesef dert hiç de Yozgat gibi görünmüyor.
YOZGAT ADINA İRADE ORTAYA KOYABİLMEK
Bir tek derdimiz var Yozgat!
Kim biliyor bunu?
Biz biliyoruz, çünkü biz konuşuyoruz.
Bir tek derdimiz var Bozok Yaylası.
Kim biliyor, duvarlar, gök yüzü, esip giden rüzgar.
Bir tek derdimiz var Yozgatlı…
Kim biliyor bunu, kimse bilmese de olur!
Bazen bakıyorum etrafta yaşananlara, üst üste yan yana koymaya, ortaya çıkan sonucu Yozgat adına değerlendirmeye çalışıyorum, maalesef ortaya ne samimiyet ne de Yozgat çıkıyor.
Peki bu diyarda derdi Yozgat olan hiç mi yok!
Hiç mi bir insan başını yastığa koyunca bu memleketin ahvali nice olur, bu toprakların bahtı hep mi böyle olacak diye sormuyor!
Elbette ki soruyor sormasına ama, şehirde derdim Yozgat diye etrafta dolaşan o kadar çok samimiyetsiz insan var ki, derdi Yozgat olanlar da bir müddet sonra ya susuyor, ya da derdiyle baş başa ama sessiz sedasız yaşayıp gidiyor.
Her geçen zaman şehir adına ümitlerim kaybolup gitmiyor belki ama insana dair beklentimin seviyesi düşüyor.
Arkadaş diyorum bu şehirde memleketin derdi ile yürekten dertlenen, başını yastığa koyduğunda 5 dakikada olsa bu şehre dert yanan yok mu?
YOZGAT’TA EMEĞİN HAKKI
Akdağmadeni’ndeki maden işçilerinin durumunu kısa bir süre önce gündeme getirmiştik.
Ne oldu?
Sesimiz geliyor mu, geliyor…
Peki ya sonuç?
İlçenin belediye başkanı, vicdanlı insanlar ve işçiler dertlerini dile getirdiler ama…
Aması gelmiyor.
Dün bir ortamda hiç tanımadığı bir genç arkadaşla sohbet ediyoruz.
İşten çıkarılmış.
Sebep, işçi sirkülasyonu, biz istersek işten çıkarırız, istersek alırız.
Nasıl olsa bana muhtaçsın söylemi.
Bunu yapan bir kamu kurumunun taşeron şirketi.
Memleketi sahipsiz mi buldunuz, bu kadar mı yalnız ve kimsesiziz.
Ya da bu kadar mı etkisiz ve tepkisiziz.
İlla ateş ayaklarımızın altından alevlerle birlikte bizi de sarınca mı yandım Allah diyeceğiz?
