Yozgat’ta gidenlerin ardından konuşmaktan artık öylesine yorgunluk duyuyor ki insan, nereden nasıl ve de hangi kelime ile başlayacağını bilemez oluyor.

Gidenlerden kasıt, kaybettiklerimiz aslına bakarsanız.

İşte onlardan bir tanesi Yeni Çeltek Kömür İşletmeleri…

Yeni adı ile Yeni Anadolu Madencilik ve Teknolojileri A.Ş.’nin Sorgun İşletmesi’nde 135 işçi bir süredir mağduriyet yaşıyor.

İşlerini kaybetme korkusu ile karşı karşıya işçilerle gündeme gelen Sorgun işletmesinin bir süredir zarar ettiği şeklinde kamuoyunda söylentiler dolaşıyordu fakat ortaya somut bir veri çıkmadığı için konuşamıyorduk.

Ve bugün işçiler bir hak arayış eylemine girdi.

Mağduriyetlerin giderilmesi adına siyasetçiler sürekli irtibatta bulunuyor, girişimler gerçekleşiyor fakat şuana kadar somut adım atılmadığını her fırsatta dile getiriyor işçiler.

Elbette ki işçi kardeşlerimizden yanayız.

Ekmeğin tarafı olur mu olmaz…

Rızık mücadelesi anlatılmaz yaşanır.

YENİ ÇELTEK’TEN BU GÜNLERE NASIL GELİNDİ?

Aslında en önemli soru bu: Okul yaptıran, cami yaptıran, spora destek olan, hayırsever, sanatın ve toplumsal yapının içinde Yozgat’a pozitif ayrıcalık sunan, kâr eden bir işletmeden işçi çıkaran bir işletmeye nasıl gelindi?

AK Parti Yozgat 23. Dönem Milletvekili, yani hemşerimiz Dr. Osman Coşkun’un genel müdürlüğü döneminde kazanan ve kazandığı ile Yozgat’a ciddi katkıları olan bir Yeni Çeltek’ten bu günlere gelinmesi yürek yangını.

Bizler bugün maden işçilerinin durumunu, hak, ekmek, rızık arama mücadelesini konuşurken düne de bakmak zorundayız.

Aslında bizler Dr. Osman Coşkun, görevden alınırken kaybettik kıymetli hemşerilerimiz.

“Ben olmadım” “o da olmasın” mantığı ile görevden alınan “Yozgatlı genel müdür”ün gidişine alkış tutanlar oldu.

O günlerin şahidi başta basın mensupları olmak üzere tüm Yozgat halkı.

Yeni Çeltek, altın çağını yaşadığı dönemlerde Yozgat’a da altın çağı yaşattı.

Kim bilir Sayın Coşkun’un genel müdürlük görevi devam etse neler yapardı, hangi hizmetlerin altına imza atardı.

Giden gitti, kaybettik ve maalesef kaybetmeye de devam ediyoruz.

Bizden olmasın da kimden olursa olsun hastalığı Yozgat’ı yatağa düşürüyor, hasta ediyor farkında değiliz.

Bugün geldiğimiz nokta aslında dünün yansımasından başka bir şey değil.

Dileğim ve duam, evvela işçi kardeşlerimizin haklarını alması ve ekmeklerinden koparılmaması.

Ve dahi dün yaşananların ders olması.

Yozgatlı Genel Müdür gitti başımız göğe mi erdi, yok!

Bir yerde insanlar ekmek mücadelesi verirken bu gün başımızı yastığa koyduğumuzda neden ve niçinleri sormuyor, soramıyorsak dün yapılanlara dair de bir fikrimiz olmaz.