Bir söz vardır, insan bir karna sığmış da bir dünyaya sığmamış diye.

Hemen bu sözün ardına çok sevilen türkünün şu sözleri gelir aklıma:

Karnı büyük koca dünya

Keder dolu acı dünya

Ne gül koydun ne de gonca

Yedin yine doymadın mı

* * *

Hırs, ihtiras, makam sahibi olma, daha çok kazanma, servetini kat kat artırma, bir birimizin elindekini, hatta midesindekini gasp etme telaşı…

Ne oldu?

Var mı makamların, malın, mülkün faydası?

Ailenizi alıp şık bir restoranda yemek yiyebiliyor, hafta sonu için şehir dışına çıkabiliyor musunuz?

Caddeye çıkıp bir nefes alabiliyor, markette gönlünüzce alışveriş yapabiliyor musunuz?

Sıfır kilometre otomobil, süper lüks ev, yeni kıyafetler.

Var mı hala böylesine janjanlı bir hayal dünyanız?

Çalıştığınız iş yerinde görmekten iğreti olduğunuz mesai arkadaşınız da yok artık, mutlu musunuz?

Birbirimizi sığdıramadığımız dünyanın yalnızı olduk!

Kader mi, takdiri ilahi mi, hak edilmişlik mi?

Adına ne derseniz?

Sizi bilmiyorum ama ben çok büyük bir ibret vesikası olarak görüyorum artık.

Yaşadığı olaylardan ibret almaz bir dünyamız vardı.

Ne mezar ne hastane, ne kaza; artık ibret almak için ruh dünyamıza tesir ediyor ne de bir birimizin kıymetini insan olarak idrak etmemize bir vesile oluyordu!

Hülasa birbirimize dünyayı dar etmek için ne planlar yapıyorduk değil mi?

Kaldıralım kafamızı yerden… Bu sözler bize, insanlığımıza.

Tam da aynaya bakma vakti değil mi, biraz geç de olsa.

Bir Yozgatlı olarak Yozgat’a hizmet etmek adına tek bir gerekçe sun deseler, evlatlarımızı gösterirdim.

Ahir ömrümüzde yaşadığımız zorluklara bakıp, zor bir Yozgat yerine; daha yaşanır, daha güzel, daha ferah bir Yozgat miras bırakmak, çocuklarımızın mutluluğu adına değmez mi?

Korona Virüs denilen, tüm dünyayı tehdit eden ve bizleri Yozgat’ta evlerimize mahkum eden bu tehdit insanlığımıza bir mesaj değil mi?

Sığamadığımız, bir birimizi sığdıramadığımız dünyanın yalnız insanları olduk sonunda.

Alın siz dünya! Tapusu ve yapıları size emrinize amade dünya, maçanız yiyorsa evden çıkmayı.

Lise Caddesi kaldırımlarında görmeye tahammül edemediğiniz insanlar da yok artık. Çıkın gezin gönlünüzce.

İşte siz iş yeri… Kamu kurumları da dahil pek çok yer boş.

Bizler dahi gazetelerin kapılarına kilit vurduk.

Alın size büyük, sessiz ve insansız Yozgat!

Huzur veriyorsa sizin olsun.

Bir ders almalı iç dünyamız, aslında insanlığımız zehirleyen korona mı?

Bugün var inşallah yarın yok, ama biz ibret almayan dünyamız maalesef hep var olacak!

Gün ibret alma ve o dünyayı terbiye etme günü.